Rond half vier werd ik wakker, een naburig dorp hield blijkbaar een dansfestijn. Dit hield mij uit mijn slaap, waarbij ik mij direct geconfronteerd voelde met het feit dat ik een jaartje ouder ben dan gisteren. Uiteindelijk vat ik de slaap weer en wordt uiteindelijk wakker met de eerste van vele verjaardagswensen.
Elke dag op de fiets is meer bijzonder dan elke dag in het “normale” leven. Vandaag is echter geen normale dag, een dag die ik de afgelopen 38 keer altijd met vrienden, familie en of geliefde heb doorgebracht. Nu zit ik alleen op een kleine camping in Oostenrijk.
Van tevoren hield ik er rekening mee dat dit een van de minder leuke dagen kon zijn. En ja, vanmorgen voelde ik mij voor het eerst eenzaam, ondanks het vermakelijke handen, voeten en Duits gesprek met de campingeigenaar.
Eenmaal op de fiets kon ik gelukkig weer lachen en werd mijn dag verder opgevrolijkt door de nodige berichten, telefoontjes en videogesprekken. De zon schijnt, het is bloedheet en ik fiets voor de tweede keer in 24 uur Slowakije binnen. Ik volg de Morava rivier weer tot deze samenkomt met de Donau.
Het begin van de volgende fase van deze reis, nu ga ik onder andere de Donau volgen en enkele veel befietste Eurovelo routes. Deze volg ik naar Istanboel en daarna door naar Gölbasi waar ik over iets meer dan een maand verwacht aan te komen.
Maar eerst twee nachten in een Airbnb in Bratislava, een Airbnb met bad, wasmachine, wifi en TV met Netflix. Het appartement is nu een exploded view van mijn gehele uitrusting en ik lig voldaan na een lang bad op de bank een film te kijken. Een andere, maar ook onvergetelijke verjaardag.
Bedankt voor alle verjaardagswensen, donaties en bijdragen.
Tot morgen.
Wees de eerste om te reageren