Omdat ik vroeg wakker werd en ik nog steeds moet aankomen begon de dag met aanvullend ontbijt op een terrasje. In het appartement pak ik alles weer in en controleer nog één keer de slaapkamer of ik alles heb. Bij die controle komt mijn linker vierde teen met kracht in contact met de bedpoot. Er werd goed gevloekt en er kwamen een paar pleisters aan te pas.
Bij mijn vertrek bij Upgrid in Zweden was het mijn rechter derde teen die met een boomstronk in contact kwam. Ik prijs mij gelukkig dat dit de enige fysieke ongemakken zijn op deze reis. Bepleisterd en bepakt laat ik het appartement achter mij.
De route Bratislava uit geeft nog een mooie indruk van het nieuwe deel van de stad, waarna ik via oude industrie weer bij de Donau uitkom. Het fietspad langs de Donau is lang en eentonig. En er is een windje op de kop, die bij deze temperatuur verkoeling zou kunnen brengen. Echter de benodigde energie om de extra luchtweerstand te overkomen levert weer zoveel extra warmte op dat het potentieel verkoelend effect teniet wordt gedaan.
Om half twee stop ik om naast een supermarkt in de schaduw het nodige vocht op te nemen en wat te verkoelen. Maar het is beter dan de eindeloze regen, nu krijgt de kleding ruimschoots de kans weer te drogen.
Een camping die ik eerst op het oog had, sla ik over en kies voor optie twee waarvoor ik nog wel even moet doorfietsen. Om vijf uur steek ik de Donau over en fiets ik Hongarije binnen. Land nummer 13 alweer.
Uiteindelijk kom ik na zes uur aan bij de camping, de receptie is gesloten maar een Engelse gast legt mij uit dat je gewoon ergens kan gaan staan. Ik sluit eerst bij hem en zijn vriendin en twee Belgische vrienden aan. Allemaal op de fiets en onderweg richting Budapest en Istanbul. Sinds Denemarken niet meer zoveel met andere fietsers gesproken.
Na een vermakelijke avond en een duik in het zwembad zet ik de tent op en duik er tevreden in.
Tot morgen.
Wees de eerste om te reageren