Uiteindelijk kon ik nog redelijk op tijd droog mijn tent in, alles was nog droog wat droog moest zijn en de rest van de nacht verliep rustig. Enkele kampeerders hadden iets minder geluk met hun uitrusting, althans zo concludeerde ik op basis van de verschillende matjes en slaapzakken die bij het ontwaken hingen te drogen.
De mogelijkheid om nog een nacht te blijven en nog wat van de stad te zien laat ik voor wat het is. Met temperaturen boven de 30 graden zweet ik liever op de fiets dan in een stad. Rond tien uur begin ik aan de geplande 75 kilometer naar een volgende camping.
Het is gelijk drukkend warm en ik heb trek, een smoothie, 400 gram kwark en een donut complementeren de bak havermout en met een stille maag fiets ik verder. De route de stad uit is weinig inspirerend en de energie blijft wat achterwege.
Mijn lichaam moet denk ik nog wennen aan de temperatuur na de weken met regen. Dan besluit ik een camping eerder te stoppen en na 55 kilometer stap ik om twee uur van de fiets. Een kleine camping aan de Donau met een restaurantje. Ik ben de enige tent, die ik voor 5 euro per nacht mag laten staan inclusief gebruik van het sanitair. Ik plons in de Donau en eet een bord patat. Het zijn de kleine dingen die het leuk maken.
Onderweg naar de lokale kruidenier zie ik een vrouw op een 30 jaar oude fiets met een ouderwetse takkenbezem terwijl een 50 jaar oude vrachtwagen haar inhaald. En het verbaasd mij niet, ik ben een nieuwe fase blijkbaar ingegaan waar ik deze taferelen als normaal beschouw. De aanblik van een groene telefooncel wekt dan wel gevoelens van nostalgie op.
Terug op de camping plof ik neer op een bedje, jaja ook bij de prijs inbegrepen en lees en dut wat. Ondertussen droogt mijn was in de warme wind en kan ik de verleiding om te gaan koken net aan weerstaan bij het zien van de prijzen van het restaurant.
De waar is naar zijn geld maar het vult, dan twee onvoorspelde dingen. Het gaat weer regenen, minder dan gister en de tent staat beter. Dan een live muzikant voor de zes aanwezige gasten, van achter een keyboard worden, wat ik denk, Hongaarse smartlappen ten gehore gebracht.
Wanneer het stopt met regenen, zoek ik mijn oordopjes en tent op. Morgen een poging om voor de hitte vast op weg te zijn.
Tot morgen.
De telefooncel is wel modern: toetsen, geen draaischijf 😄.
En waren de oordopjes pas nodig bij naar bed gaan, of eerder tijdens de smartlappen ook al? 😁