De airconditioning deed het goed en de kamergenoten waren voorbeeldige slapers. Kwart over zes was het wel mooi geweest en kwart voor zeven had ik mijn halve kilo kwark op en trok ik het toegangshek van het hostel achter mij dicht. Het was al warm maar nog niet heet.
In de stad was het rustiger dan gistermiddag en zo zwierf ik tussen het verkeer door richting wederom een brug over de Donau. Het fietspad is nooit echt aangelegd maar de verhoging langs de weg biedt net genoeg ruimte voor uw favoriete fietser.
Dan volg ik weer de EuroVelo 6 en 13, de 6 loopt van de Atlantische Oceaan naar de Zwarte Zee. De 13 heet de Iron Curtain trail en deze heb ik ook in Estland al voor een deel befietst. De begaanbaarheid van de routes kan nog weleens verschillen en dat wordt ook vandaag weer bewezen.
De relatieve koelte en de over het algemeen goed begaanbare routes zorgen voor een prettig tempo. Met voldoende drinkstops zou ik mogelijk zelfs al om twaalf uur de hele 105 kilometer kunnen hebben afgelegd. De camping bevindt zich echter aan de andere kant van de Donau en dit keer geen brug maar een pont en die gaat pas weer om half twee.
Wanneer ik mijn fiets bij het restaurant naast de pont halte parkeer komen er nog vier fietsers aan. Spaanse moeder, Duitse vader en twee dochters vormen samen Los Bubanos en fietsen van Tsjechië naar de Zwarte Zee. We lunchen samen, verwonderen ons over de pont en na een ietwat ellendig zandpad stoppen we op dezelfde camping.
De camping ligt aan de Donau en aan de andere oever ligt Roemenië, over een paar dagen eens aan die kant kijken. Eerst afkoelen in de Donau en dan de tent opzetten en pasta met Los Bubanos.
Tot morgen
Wees de eerste om te reageren