Omdat algemeen bekend is dat je voor een toer door de mangroven het beste in de ochtend vanaf de Noordkant van Langkawi kunt vertrekken hadden we de wekker onvakanties vroeg gezet. Voor acht uur reden wij al weg van ons appartement en na een snelle kop koffie reden we van het zuiden naar het noorden over een ontwakend Langkawi. De zon begon vanachter de bergen op te komen en verwarmde door de ochtend mist het serene en rustige eiland enkel onderbroken door twee blije eien die zingend op de scooter onderweg waren naar hun boot.
Veel te vroeg komen we aan en genieten op het strand van het uitzicht voor we ons kunnen melden voor de safety instructions. Onze operator is een pro, nieuwe boten, nieuwe zwemvesten en the safest paraglide van heel Azië. Dat paraglidem doen ze in het zuiden namelijk gewoon met een oude speedboot die je vanaf het strand de lucht in trekt en je ook weer op het strand parkeert mits de wind meewerkt.
Wat betreft de andere boten die we tegenkomen zien we telkens de standaard lange boot vol met toeristen op houten bankjes en een buitenboordmotor. Zelf zitten we met 6 andere reizigers op een hagelnieuwe jetboot en aangezien de rest liever niet in de zon zit ploffen wij vorstelijk in de punt van de boot.
Na een stuk langs de kust varen gaan we via een rivier het binnenland in en leggen aan bij de batcave (samen met circa 500 andere toeristen), we vinden de vleermuizen vooral smerig en stinken maar de grot is een mooi natuurverschijnsel. Na de nodige foto’s van vleermuizen en apen vervolgen wij onze weg naar het adelaarvoederpunt. Omdat we vroeg zijn zijn de adelaars nog hongerig en worden we getrakteerd op tientallen roofvogels die ombeurten zich met een zweefduik richting het water storten om daar strategisch door de toeroperator geplaatst adelaarsvoer op te pikken.
Omdat de plek al volloopt met nog meer boten gaan wij door naar de fishfarm of eigenlijk meer een touristfarm waar voor elke groep de sting rays (de Steve Irwin killers), zeebaars en snappers gevoerd worden en omschreven worden als fast fish, big fish en lazy fish.
Na een lunch bestaande uit enkel van de eerder gevoerde vissen worden we via de smalle wateren tussen de mangroven langs de apen naar een afgelegen bounty strand gebracht voor een verfrissende duik waarna wij weer met onze scooter herenigt worden.
Op aanraden van mijn collega rijden we naar een restaurant met een uitzicht wat wordt evenaart door de kwaliteit van het eten, Pia’s de Paddy, waar wij hartelijk worden ontvangen door eigenaar Jimmy. Naast de aanbeveling moesten wij echter ook nog het restant van de rekening van mijn collega voldoen. Desalniettemin hebben we genoten van een heerlijke tweede lunch en hebben aansluitend onze weg vervolgd midden door de rijstvelden. Na een paar biertjes en een diner is het morgen tijd voor chillen op het strand.