WHOEHHOHEOEHOEOEOEHOEHOEHOE!!!!

Zo klonk het in de parkeergarage van de Hogeschool van Amsterdam op 20 januari 2010 om 14:33, na 3,5 jaar had ik bereikt wat ik 4 jaar geleden nooit had verwacht, ik was afgestudeerd! Een matige scriptie (5,5) maar een zeer overtuigende presentatie die mij een volle punt extra opleverde, eindscore 6,5. Geen cum laude maar het diploma is binnen en daar ben ik toch wel rete trots op!!!

Een klein half uur later stond ik nog juichend en dansend in de lift om de laatste spullen en natuurlijk mijn lief op te halen. 40 minuten nadat ik afgestudeerd was draaiden we met een ramvolle Ford S-Max de ring op onderweg naar Parijs om 5 minuten later de middagspits in te duiken op de A10.

Eenmaal onze weg vervolgt reden we na 5 uur op een van de meest uitdagende stukjes asfalt van Europa, het verkeersplein rond de Arc de Triomphe. Wat een avontuur, geen binnenspiegel, Mo die door te wijzen de rechter buitenspiegel blokkeert, verstand op nul en pedal to the metal zonder krassen de Avenue des Champs-Élysées op.

Om vervolgens aan het eind van deze prachtige straat te keren dezelfde weg terug te rijden en de Arc nogmaals te ronden. Na een ondergrondse tour door een Franse parkeergarage eindelijk een leuk hotel kunnen vinden waar nog een kamer beschikbaar was met redelijk uitzicht.

Het comfortabele bed was het meest belangrijke aangezien Mo een beetje gammel was en ik van de zenuwen amper had geslapen de twee voorgaande nachten. Na tien uur onafgebroken onze ogen dicht te hebben gehouden ontwaakten wij en zagen dat Parijs er voornamelijk grauw uitzag vandaag.

Omdat de vooruitzichten in Barcelona beter waren (17 graden) en we allebei eigenlijk wel graag naar huis wilden hebben we de boel de boel gelaten in Parijs. De Hertz navigatie ingesteld op Paseo Garcia i faria 57 (75 kende die niet) en die gaf aan dat wij binnen tien uur de parkeergarage binnen konden rijden.

Cruise control op iets meer dan wettelijk toegestaan en gaan, het Franse landschap werd bekeken, croissants genuttigd en zo nu dan zongen we samen mee met Bløf over een vakantie in Spanje. Voor de grens nog even snel een steak hache frite genuttigd (hoort er toch bij wanneer je over de Franse autosnelweg rijdt) om rondt half elf Spanje binnen te rijden.

Dit gebeurde bij toeval tijdens het vakantie in Spanje lied van Bløf en toen de cd helemaal rond was gegaan en wij weer bij dit nummer aankwamen reden wij de parkeergarage in.

Nu, twee dagen later is de auto weer leeg, bijna alles opgeruimd en zijn we al naar de IKEA geweest om matching bureaustoelen te kopen. Billy is hier ook gewoon Billy en de hot dogs ook gewoon € 0,90.

Alle cadeaus die we de 17^de hebben gekregen gaan hun plekje krijgen als ze niet al op zijn. In mijn hele leven heb ik mij nog nooit zo Nederlands gevoeld, overal Delfts blauw, klompen, stroopwafels en dropjes. Iedereen nogmaals bedankt, het is allemaal goed terecht gekomen.